میدل ایست آی: برای شکست دادن داعش باید از اسد حمایت شود
پاتریک کاکبرن، خبرنگار کهنه‌کار جنگی و مسول بخش خاورمیانه روزنامه ایندیپندنت، معتقد است دلیلی که انگلستان داعش را بمباران می‌کند نه شکست دادن داعش بلکه باقی ماندن به‌عنوان متحد اول ایالات‌متحده است.
به گفته کاکبرن، اگر که انگلستان در مبارزه با داعش جدی است باید ایتلافی با نیروهای ارتش بشار الاسد تشکیل دهد. وی در مصاحبه‌ای با میدل ایست آی گفت: «باید رابطه‌ای میان گروه‌هایی که در حال جنگ با داعش هستند و نیروهای حاضر در میدان وجود داشته باشد. شما باید به نیروهای ارتش موردحمایت روسیه به‌عنوان مهره‌ای در صحنه نگاه کنید. بزرگ‌ترین نیروی نظامی در منطقه ارتش سوریه است که موردحمایت هوایی روسیه است».
جامعه بین‌المللی از همکاری با اسد سر باز زده‌اند به این دلیل که می‌گویند ما با فردی که قتل گسترده‌ای که در جنگ داخلی سوریه انجام شده و منجر به مرگ دویست هزار نفر شده است همکاری نمی‌کنیم؛ اما کاکبرن بحث می‌کند که هیچ شریک ایده آلی در آن منطقه وجود ندارد. «همه شرکای سختی هستند. ارتش سوریه در حدود چهل و هفت هزار نیرو از دست داده است. این یک جنگ داخلی واقعی است و همه از یکدیگر متنفر هستند، شما باید با حقیقت کنار بیایید. نمی‌توانید وانمود کنید که اسد در آنجا نیست، همان‌طور که نمی‌توانید وانمود کنید داعش در آنجا حضور ندارد».
کاکبرن، ادعای دیوید کامرون که در عراق هفتاد هزار نیروی میانه‌رو وجود دارد را به سخره گرفت. وی گفت: «عراق و سوریه هردو مردمان بسیار فقیری دارند که احتمالا هرکدام یک کلاشنیکوف زنگ‌زده داشته باشند. بله شما می‌توانید به‌سرعت یک ارتش هفتاد هزار نفری از این افراد تشکیل بدهید، ولی احتمالا آن‌ها با هیچ‌کس نجنگند. شما گروه‌های تکه‌تکه‌ای در سوریه دارید که به قبیله، طایفه و روستای خود وفادارند. ممکن است که از بشار اسد متنفر باشند و از داعش هم همین‌طور ولی این احتمال نیز وجود دارد که از روستای کناری خود تنفر بیشتری داشته باشند». کاکبرن در ادامه افزود: «تنها دلیلی که برای مطرح کردن این رقم هفتاد هزار نفری وجود درد این است که عنوان کنیم یک نیروی میانه‌رو جدی در مرکز سوریه وجود دارد که حضورش به این معنی است که ما نیازی به انتخاب داعش نداریم، نیازی به انتخاب بشار اسد هم نداریم، ما می‌توانیم به گروه‌های انقلابی به‌عنوان همکارانمان نگاه کنیم. من فکر می‌کنم غلط بودن این ادعا با استدلال قابل‌اثبات است».
کاکبرن در ادامه مصاحبه خود گفت: «ارتش آزاد سوریه در بهترین دوره خود که مدت‌ها از آن گذشته، سازمانی چتری بود که شامل گروه‌های متعددی می‌شد. بعضی از گروه‌های انقلابی در شمال سوریه الزاما اسلامی نیستند ولی گرایش عمومی آن منطقه این است که نشان دهد گروه مخالف هرروز اسلامی‌تر می‌شود». وی افزود: «حتی آن‌هایی که عضو گروه‌های تندرو نبودند بازهم تحت کنترل جهادگرایان القاعده، جبهه النصره و گروه‌های مشابه بودند. شما ممکن است که به گروهی بربخورید که چندان تشابهی به جهادی‌ها نداشته باشد ولی با مجوز آن گروه‌های جهادی فعالیت کند». کاکبرن ادعای شورشیان مبنی بر اینکه اسد با داعش نمی‌جنگد را رد کرد و با ارجاع به ویدیو داعش که در آن سر سربازان ارتش سوریه را از تنشان جدا کردند و همچنین اشاره به جنگی که در پالمیرا و فرودگاه نزدیک حلب رخ داد این موضوع را روشن ساخت.
پاتریک کاکبرن در ادامه گفته است که وی انگلستان را در تصمیمش برای مقابله با داعش جدی نمی‌داند و بحث کرده است که انگیزه پیوستن به ایتلاف آمریکایی مانوری سیاسی بوده است. وی توضیح داد: «چرا انگلستان وارد عراق شد؟ چرا آن‌ها وارد افغانستان شدند؟ هدف آن‌ها این بود که متحد اصلی آمریکا باقی بمانند. آن‌ها امروز خواهان این موضوع هستند و می‌خواهند که در بالای جدول باقی بمانند».
کاکبرن گفت این موضوع که انگلستان در برخورد با داعش جدی نیست از سخنرانی دیوید کامرون مشخص شد. روز چهارشنبه کامرون در نطق خود گفت که باید این گروه را با همان نام داعش خطاب کنیم چراکه این‌ها نه اسلامی هستند و نه حکومت. به نظر کاکبرن این نطق نشان از این دارد که انگلستان کاری که ممکن است موثر باشد انجام نمی‌دهد و در مقابل تمرکزشان بر پروپاگاندا و اصولا بر موارد بدیهی و جزیی است. نطق روز چهارشنبه صرف‌نظر از فن خطابه نشانه‌ای از فقدان جدیت در مقابله با داعش بود.
وی در ادامه گفت: «مهم است که به خاطر بسپاریم، برخلاف ادعای دیوید کامرون، داعش یک حکومت بسیار سازمان‌یافته است. به‌خوبی از مردم مالیات می‌گیرد، سربازگیری‌اش بسیار کارآمد است و تعداد بسیار زیادی نیز خواهان پیوستن به آن هستند؛ چراکه کار دیگری سراغ ندارند. بمباران‌ها کار را برای داعش در استفاده از تانک‌هایش سخت کرده است و مساوی با از دست دادن نیروهای بیشتری از آنان شده است؛ ولی آیا تاثیری بزرگ دربر داشته است؟ خیر».
آمریکایی‌ها گمان می‌کردند که بمباران‌ها داعش را از انجام عملیات موفقیت‌آمیز، مانند اشغال موصل در سال ۲۰۱۴، متوقف خواهد کرد؛ اما درحالی‌که بر اساس گزارش‌ها بمباران‌های زیادی در رمادی-فلوجه انجام گرفته بود ولی هیچ‌کدام مانع از اشغال رمادی در ماه می آن سال و پنج روز بعد اشغال پالمیرا در سوریه نشدند. نمی‌خواهم بگویم که بمباران‌ها تاثیری ندارند، اما به‌طور یقین آن میزان تاثیری که آمریکایی‌ها گمان می‌کردند خواهند داشت نیز ندارند. بمب‌های انگلستان هم تفاوت چندانی نخواهند داشت. ممکن است تعداد بمباران‌ها افزایش یابد ولی باید یادآور شد که ایتلاف آمریکایی ۸۵۰۰ حمله هوایی در منطقه انجام داده است. تعداد هواپیماهای در حال جستجوی هدف از خود هدف‌ها بیشتر هستند. انگلیسی‌ها تعدادی به هواپیماها خواهند افزود ولی این عمل بر تعداد اهداف نخواهد افزود.
کاکبرن در انتهای مصاحبه گفت: «میلیشیای شیعه در عراق باید موردحمایت قرار گیرد. باید بدانید که نیروهای شیعی در عراق هم تعدادشان بیشتر است، هم انگیزه‌های بهتری دارند و هم تمایل بیشتری برای جنگیدن نسبت به ارتش عراق دارند. نمی‌توانید وانمود کنید که دولت عراق همه‌چیز را تحت کنترل دارد. دولت عراق صرفا یک مرکز قدرت در عراق است و در حقیقت مرکزی ضعیف است». در پایان کاکبرن گفت: «نه گروهی که مخالف حملات هوایی هستند و نه آن‌هایی که موافق این کارند در حقیقت هیچ پیشنهادی نمی‌دهند که باعث شود کاری صورت گیرد که داعش را به‌زحمت بیندازد».
