آب شیرین کن بندرعباس ضربه ای دیگر بر پیکره زیستبوم ایرانزمین
مسئولان امروز از نابودی خلیج فارس جلوگیری کنند؛ شاید فردا دیر باشد.پروژه آب شیرین_کن بندرعباس در 38 کیلومتری غرب این شهر و در نزدیکی جزیرهی #قشم در زمینی به مساحت 160 هکتار برای تأمین آب استانهای هرمزگان، کرمان و یزد در سه فاز جداگانه در حال احداث است.مضرات این آبشیرینکن از زبان دکتر «صمد حمزه ای» عضو هیات علمی «پژوهشگاه ملی اقیانوس شناسی و علوم جوی»:
این آب شیرین کن در دهانه ورودی تنگه خوران با فاصله بسیار کم از منطقه حفاظت شده حرا و تالاب ثبت شده بین المللی «خوران» که یکی از مهمترین ذخیره گاه های زیست کره به حساب میآید، قرار دارد.
بر اساس مطالعات انجام شده وسعت جنگلهای حرا در اطراف خور «خوران» بیش از 85 هزار هکتار است که یکی از مهمترین ذخیره گاه های تنوع زیستی کشور نیز محسوب می شود و محل تخم ریزی و زندگی لارو گونه عمده میگوها، بسیاری از ماهی های شیلاتی و دیگر آبزیان خلیج فارس در این ناحیه است که در صورت از بین رفتن این زیستگاه، اقتصاد شیلاتی و معیشت صیادان منطقه به خطر خواهد افتاد.
تنگه خوران یا کانال قشم آبراهی باریک با عرض کم و عمق محدود است که در آن تبادل آب با آب های آزاد بسیار کم است از این رو افزایش شوری ناشی از پساب آب شیرین کن می تواند به سرعت شوری آب های این محدوده را تا حد زیادی افزایش دهد.برای تولید روزانه 2 میلیون مترمکعب آب شیرین، حداقل 6 میلیون مترمکعب پساب شور وارد تنگه «خوران» می شود که می تواند شوری آب های اطراف را به بالای 50 واحد (گرم نمک در هزار لیتر آب) برساند، در حالیکه شوری فعلی آب های تنگه خوران 37 واحد است.
پساب خروجی از آب شیرین کن، آبی چگال، با املاح ونمک بسیار زیاد است که به آن شورابه یا تلخاب می گویند و در مواقعی برای آبزیان سمی بوده و باعث مرگ و میر آنها می شود، در مواردی نیز به دلیل تغییر شرایط اکوسیستم، میزان بالای نمک آب، باعث مهاجرت بعضی گونه های بومی شده و در بسیاری مواقع باعث افزایش گونه های مهاجم و وقوع پدیده هایی مانند کشند قرمز در منطقه میگردد.بسیاری از موجودات کمیاب ساکن در جنگلهای حرا نیز تحمل تنشهای شدید شوری و دمای ناشی از آب شیرین کن بندرعباس را نخواهند داشت و از بین می روند، در بدترین سناریوی ممکن که محتمل است روی دهد، تزریق پساب شور به ورودی کانال قشم باعث نمک زار شدن منطقه، فرسایش خاک و مرگ جنگلهای حرا در بندر خمیر و قشم خواهد شد.
بهتر بود انتخاب محل احداث آب شیرین کن در جایی مانند سواحل مکران در نظر گرفته می شد که به دلیل عمق بیشتر آب در دریای عمان، کیفیت مطلوب تر و تبادل بهتر آب با آبهای آزاد در نزدیکی اقیانوس هند، اثرات نامطلوب کمتری برای محیط زیست دارد.