نماينده زاهدان در مجلس: بحرين بايد به ايران واگذار شود نه عربستان

نماينده زاهدان در مجلس شورای اسلامی روز دوشنبه در تذکری خطاب به علی لاريجانی گفت که «بحرين پيش از اين استان چهاردهم ايران بوده و اگر قرار است اتفاقی در بحرين رخ دهد، بحرين حق ايران است و نه عربستان.»

حسينعلی شهرياری در سخنان خود محمدرضا پهلوی را به «خيانت» در قضيه بحرين متهم کرد و گفت: «تا سال ۱۳۴۰ شمسی بحرين استان چهاردهم ايران بود اما با خيانتی که شاه کرد و مصوبه ننگينی که مجلس شورای ملی داشت، اين کشور مستقل شد.»

به گفته وی، «اگر قرار است اتفاقی در بحرين بيفتد، بحرين حق جمهوری اسلامی ايران و ايران است نه عربستان. بنابر اين بايد با دسيسه های آل خليفه و آل سعود مبارزه کرد. در واقع اگر قرار است اين کشور واگذار شود بايد به جمهوری اسلامی ايران واگذار شود.»

اين نماينده مجلس از «سياستمداران و مسوولان سياست خارجی جمهوری اسلامی خواست تا در اين زمينه پيگيری کرده و اقدام جدی داشته باشند.»

به گزارش خبرگزاری ايسنا، علی لاريجانی، رييس مجلس هشتم، در واکنش اين تذکر را «به جا» دانسته و گفته است: «اما بحرين لقمه ای نيست که به سادگی از حلقوم کسی فارغ شود. در واقع اين اقدام نوعی بحران سازی در منطقه است.»

به گفته وی، «اين گونه رفتارها، بدوی بوده و در شرايط فعلی در منطقه تاثيرات سوئی برای کشورهايی که ورود می کنند، دارد.»

اظهارات اين نماينده مجلس پس از آن صورت گرفت که گزارش هایی مبنی بر بررسی طرحی برای همکاری های وسيعتر سياسی و امنيتی ميان کشورهای عضو شورای همکاری خليج فارس منتشر شد که قرار است در نشست روز دوشنبه خود در رياض پيرامون آن به بحث و تبادل نظر بپردازند.

برخی گزارش ها حاکی از آن است که در جريان اين نشست اتحاد سياسی ميان عربستان و بحرين اعلام خواهد شد. ۱۹۰ نماينده مجلس شورای اسلامی ايران روز دوشنبه با صدور بيانيه ای اين اتحاد را «طرح الحاق بحرين به عربستان» توصيف کرده و آن را محکوم کردند.

در بيانيه اين نمايندگان به رهبران عربستان و بحرين هشدار داده شده است که چنين اقدامی، «منطقه را به سوی ناآرامی بيشتر سوق خواهد داد.»

بحرين که در جنوب خليج فارس و در نزديکی مرز با عربستان قرار دارد تا پيش از اشغال آن از سوی سربازان پرتغالی در قرن پانزدهم بخشی از خاک ايران به شمار می رفت. با حمله سپاهيان شاه عباس صفوی به اين جزيره در سال ۱۶۰۲، بحرين بار ديگر به خاک ايران ضميمه شد.

ولی به دنبال حمله اعراب حاشيه خليج فارس به بحرين در سال ۱۸۲۰ و به دنبال آن حمايت دولت های وقت بريتانيا از حکومت خاندان آل خليفه بر اين جزيره، ايران نتوانست بار ديگر حاکميت خود را بر بحرين اعاده کند و تا سال ۱۹۷۰ تنها اعلام می کرد که این جزیره بخشی از خاک ایران به شمار می رود.

به دنبال مصاحبه محمدرضا پهلوی در سال ۱۳۴۸ و حمايت وی از حل مسئله بحرين از طريق کسب نظر مردم آن توسط سازمان ملل، نماينده ويژه اين سازمان با انجام يک نظرخواهی محدود از مردم و گروه های سياسی اين جزيره رای به استقلال بحرين داد.

استقلال اين جزيره در تاريخ ۲۴ ارديبهشت ۱۳۴۹ با ۱۸۷ رای مثبت و چهار رای منفی جناح پان ايرانيست ها به تصويب مجلس شورای ملی رسيد.

به دنبال پيروزی انقلاب بهمن ۱۳۵۷، مسوولان و رسانه های جمهوری اسلامی ايران هر از چندگاهی اقدام به طرح ادعاهای سرزمينی بر بحرين کرده اند.

در يکی از پر سر و صدا ترين اظهارنظرها، علی اکبر ناطق نوری، رييس دفتر بازرسی رهبر جمهوری اسلامی، در بهمن ۱۳۸۷ با «بی عرضه» خواندن مقام های رژيم شاه، گفت که «بحرين استان چهاردهم ايران بود، اين استان در مجلس ايران نماينده داشته است.»

اين اظهارات خشم مقام های بحرين را برانگيخت که ايران در واکنش به آن اعلام کرد که سخنان آقای ناطق نوری تحريف شده است.