شانس ایرانی نوبل اقتصاد: وضعیت اقتصاد ایران بحرانی نیست، ساختاری است
نام یک ایرانی در میان گزینه‌های احتمالی نوبل، آن هم نوبل اقتصاد، می‌تواند خبری شگفت‌انگیز باشد.
نوبل اقتصاد برای یک ایرانی که اقتصاد کشورش از بالاترین تورم‌های جهان رنج می‌برد یا اقتصاد کشوری که از آنجا آمده، در سال گذشته، نرخ رشدی بهتر از منفی ۵ و ۴ دهم درصد را تجربه نکرده و لشگر بیکارانش بیش از سه میلیون نفر هستند، از آن کنایه‌های تاریخی است.
اما هر چه هست، موسسه تامسون رویتر، نام محمد هاشم پسران، اقتصاددان ایرانی مقیم کالیفرنیای آمریکا را در میان گزینه‌ها و بخت‌های دریافت نوبل اقتصاد امسال قرار داده است.
پروفسور پسران متولد شیراز است، فروردینی که گذشت، او پای به ۶۷ سالگی گذاشت.
آقای پسران نزدیک به ۴۰ سال قبل پس از گرفتن دیپلم متوسطه با بورس بانک مرکزی برای تحصیل عالی دانشگاهی راهی بریتانیا شد.
محمد هاشم پسران، دانش آموخته اقتصاد در دانشگاه کمبریج بریتانیاست و تا زمان بازنشستگی در این دانشگاه، اقتصاد تدریس کرده و حال از نام آوران مکتب کمبریج و اقتصاد کینزی در جهان است.
کینزین‌ها، اگرچه به سازوکار بازار معتقدند اما، ورود محدود دولت را در اقتصاد در دوره بروز بحران، می‌پذیرند.
آقای پسران، پس از بازنشستگی در کمبریج، راهی ایالات متحده شد و ریاست بر کرسی اقتصاد دانشگاه کالیفرنیای جنوبی در آمریکا را عهده دار شد.
او صاحب کرسی عالی اقتصاد جان الیوت در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی و عضو پژوهشی پیوسته کالج ترینیتی کمبریج است.
محمد هاشم پسران، از سال ۱۹۹۵ به بررسی چندوجهی داده‌های اقتصادی علاقه پیدا کرده است.
او در سال ۲۰۰۳ مقاله‌ای در نشریه اکونومتریک منتشر کرد که تاکنون بیش از ۱۲۵۰ بار به آن ارجاع داده شده که این ۷۶ برابر متوسط ارجاع برای مقاله‌ای است که در ده سال گذشته در زمینه اقتصاد منتشر شده است.
آقای پسران در سال ۲۰۰۷ مقاله‌ای دیگر در نشریه اکونومتری کاربردی منتشر کرده که به گفته تامسون رویترز «محور و اساس» تحقیقات رو به رشد در این حوزه قلمداد می‌شود.
