۷ مورد اختلاف ایران و ۱+۵ برای رسیدن به توافق جامع
خبرگزاری رویترز در گزارشی به 7 موردی که به ادعای این رسانه انگلیسی موارد اختلافی بین ایران و قدرت‌های جهانی در مذاکرات هسته‌ای هستند پرداخت.
این موارد عبارتند از “ظرفیت‌غنی‌سازی ایران”، “تحقیق و توسعه در حوزه سانتریفیوژها”، “رآکتور اراک”، “تحقیقات درباره برنامه هسته‌ای نظامی”، “تحریم‌ها”، “موشک‌های بالستیک” و “مدت زمان توافق”.
به صورت خلاصه می‌توان موارد اختلافی که رویترز آنها را نام برده چنین تشریح کرد:
نخست، “ظرفیت‌غنی‌سازی ایران”؛ ایران هم‌اکنون دارای 19 هزار سانتریفیوژ است که 10 هزار سانتریفیوژ در حال فعالیت هستند، کشورهای غربی سعی دارند ایران بخش اعظمی از این سانتریفیوژها را برچیند در حالیکه کشورمان بارها اعلام کرده نیاز عملی هسته‌ای ایران نیازمند افزایش ظرفیت غنی‌سازی کشور است.
دوم، “تحقیق و توسعه در حوزه سانتریفیوژها”؛ ایران تحقیق و توسعه برای دستیابی به تکنولوژی هسته‌ای و همچنین تولید و نصب سانتریفیوژهای پیشرفته‌تر را حق خود می‌داند در حالیکه غرب در تلاش برای جلوگیری از تولید نسل جدید سانتریفیوژها در ایران است.
سوم، “رآکتور اراک”؛ تولید پلوتونیم در رآکتور اراک مستمسکی برای غربی‌ها شده تا به بهانه استفاده احتمالی نظامی از این پلوتونیوم با آن مخالفت کنند. ایران اعلام کرده با اصلاحاتی در این رآکتور و در عین حال حفظ ماهیت آن حاضر به برطرف کردن نگرانی‌های طرف مقابل است.
چهارم، “تحقیقات درباره برنامه هسته‌ای نظامی”؛ غربی‌ها از چندین سال پیش از برخی فعالیت‌های نظامی ایران در حوزه هسته‌ای خبر داده‌اند در حالیکه کشورمان بارها به صورت مستدل به این ادعا پاسخ داده و هرگونه فعالیت در این حوزه را رد کرده است.
پنجم، “تحریم‌ها” جدول زمانی و نیز چگونگی رفع تحریم‌ها که هشت سال پیش علیه کشورمان اعمال شده است تبدیل به یکی از موارد پیچیده در مذاکرات گشته‌اند.
ششم، “موشک‌های بالستیک”؛ آمریکا با اشاره به قطعنامه 2010 شورای امنیت سازمان ملل مبنی بر ممنوعیت فعالیت ایران در حوزه موشک‌های بالستیک با قابلیت حمل سلاح‌های هسته‌ای مدعی است که این موضوع باید به عنوان بخشی از یک توافق جامع به آن پرداخته شود.
هفتم، “مدت زمان توافق جامع”؛ مدت زمان توافق نیز یکی دیگر از مباحثی است که دو طرف مذاکره کننده درباره آن اختلاف نظر دارند.
