توضیحاتی پیرامون مطالب مندرج در روزنامه‌ی کیهان درباره حزب پان ايرانيست
به دنبال بازداشت 9 تن از اندامان حزب پان ایرانیست در روز جمعه سوم تیرماه 1390 در شهر اهواز، تلویزیون فارسی زبان BBC مصاحبه‌ای را با حجت کلاشی، یکی از مسوولین حزب پان ایرانیست، در مورد نحوه‌ی این بازداشت و دیگر فعالیت‌های حزب پان ایرانیست انجام داد. به دنبال این مصاحبه، روزنامه کیهان در مورخ 6/4/1390 مطالبی را در زمینه‌ی این مصاحبه درج نمود که مصداق بارز نشر اکاذیب و توهین و افترا به مصاحبه کننده و حزب پان ایرانیست می‌باشد. شاید مسوولین محترم روزنامه کیهان فراموش کرده‌اند که در دوران وجود رسانه‌های گسترده ارتباط جمعی، اینترنت، ماهواره و سایت‌های متعدد خبری نمی‌توان اخبار و رویدادها را بدین گونه تحریف نمود. اگر چه با توجه به موجود بودن فیلم این مصاحبه در سایت‌های مختلف، تحریف و دروغ پردازی روزنامه کیهان برای خوانندگان آن مشخص بوده و نیاز به توضیحی اضافه درباره این مصاحبه نیست، اما برای جلوگیری از تکرار این موارد، لازم است تا پان ایرانیست ها و به خصوص مسوولین حزب، اطلاع رسانی لازم را در این خصوص انجام دهند.
شاید یکی از دلایل اصلی رویکرد و توجه گسترده مردم ایران به رسانه‌های خارجی، همین عدم صداقت و شفافیت رسانه‌های داخلی و از جمله روزنامه کیهان در بیان رویدادها و اخبار باشد.
علاوه بر تحریف و دروغ پردازی در مورد مصاحبه انجام شده، روزنامه کیهان با اتخاذ روش همیشگی خود در نوشته‌ی ذکر شده، سعی داشته تا مطالبی را غیرمستقیم به خوانندگان خود القاء نماید که اینجانب به عنوان یک پان ایرانیست لازم می‌دانم توضیحاتی را در این مورد به اطلاع خوانندگان این روزنامه برسانم.
روزنامه کیهان در این مطلب به صورت غیرمستقیم تلاش دارد تا وانمود کند ، بر عکس مطالب گفته شده در مصاحبه با BBC ، پان ایرانیست ها از آزادی عمل و فعالیت برخوردار بوده و فشارها و برخوردهای امنیتی با آنان صورت نگرفته است و در این به باره به مظلوم نمایی پرداخته‌اند.
علاقه‌مندان و میهن‌پرستانی که خبرهای مربوط به حزب پان ایرانیست را دنبال می‌کنند، می‌دانند که محدودیت‌ها و فشارهای وارده بر حزب پان ایرانیست و اندامان آن در سال‌های اخیر تشدید شده و روند فزاینده‌ای به خود گرفته است که در ذیل به برخی از آن‌ها اشاره می‌کنیم :
- جلوگیری از برگزاری کنگره‌ی دهم حزب پان ایرانیست در سال 1381 با حمله به محل برگزاری کنگره و تهدید مستمر فعالین و مسوولین حزب در طول 9 سال گذشته برای جلوگیری از برگزاری این کنگره
- صدور و اجرای احکام سنگین و غیرعادلانه زندان برای فعالین پان ایرانیست از جمله 18 ماه زندان برای حسین شهریاری، 12سال زندان برای ابوالفضل عابدینی و 5/2 سال زندان برای شاهین زینعلی. این در حالی است که در همه‌ی موارد فوق، یکی از موارد اتهامی اصلی این افراد، عضویت در حزب پان ایرانیست بوده است.
- بازداشت موقت و به دنبال آن پرونده سازی برای تعداد زیادی از فعالین پان ایرانیست در سال‌های اخیر و در شهرهای مختلف از جمله تهران، کرج، اصفهان، اهواز و … که می‌توان به بازداشت سروران مهندس رضا کرمانی، حسین شهریاری، قدرت‌الله جعفری، آرش کیخسروی، ابوالفضل عابدینی، کسرا علاسوند، ویدا دهقانیان، هومن اسکندری، شاهین زینعلی، فرهاد باغبانی، میلاد دهقان و تعدادی دیگر از پان ایرانیست ها اشاره نمود. این بازداشت‌ها و پرونده سازی‌های متعاقب آن جهت اعمال فشار بر پان ایرانیست ها بوده که کلیه سوابق آن موجود می‌باشد.
- جلوگیری از برگزاری جلسات حزبی و نشست‌های فرهنگی و میهن پرستانه و حمله به محل جلسات پان‌ایرانیست‌ها در شهرهای مختلف از جمله هجوم به منزل مسکونی مهندس رضا کرمانی در شهر کرج در سال 1389 و بازداشت13 نفر از افراد حاضر در جلسه و حمله اخیر به پان ایرانیست های اهواز و بازداشت موقت 9 نفر از آن‌ها
- جلوگیری از برگزاری مراسم خاکسپاری شادروان محسن پزشک‌پور، بنیانگذار و رهبر حزب پان ایرانیست و جلوگیری از ورود فعالین و مسوولین حزبی به مراسم بزرگداشت ایشان؛ همچنین جلوگیری از برگزاری مراسم بزرگداشت روانشاد دکتر ابراهیم ميرانی در تهران و اخلال در مراسم سالگرد ایشان در شهر اهواز
- احضار، بازجویی، تهدید و ارعاب مداوم و مستمر ده‌ها تن از فعالین پان ایرانیست در شهرهای مختلف از جمله تهران، کرج، اهواز، اصفهان، آبادان، شاهین شهر، رامهرمز و …
- تهدید و ارعاب دیگر میهن پرستان علاقه‌مند به آرمان‌های حزب پان ایرانیست از جمله فعالین فرهنگی، وکلای دادگستری، فعالین حقوق بشر و فعالین کارگری و تحت فشار قراردادن آن‌ها برای قطع ارتباط با پان ایرانیست‌ها
- ایجاد مزاحمت برای پان ایرانیست ها در محیط‌های کاری دولتی و خصوصی و جلوگیری از ترفیع موقعیت شغلی پان ایرانیست‌های شاغل در ادارات دولتي
- جلوگیری از ادامه‌ی تحصیل برخی از دانشجویانان ایرانیست در دانشگاه‌ها
- تبعید پان ایرانیست‌ها به نقاط محروم و دورافتاده در دوران خدمت سربازی
- غارت منزل و اموال شخصی پان ایرانیست ها در حین بازداشت آن‌ها و در خلال حمله به محل برگزاری جلسات پان ایرانیستی که به عنوان نمونه می‌توان به2 بار غارت اموال شخصی مهندس کرمانی در منزل ایشان اشاره نمود و ده‌ها مورد دیگر که قطعاً حزب پان ایرانیست می‌تواند مشروح این موارد و مستندات آن‌ها را در اختیار همه‌ی هم‌میهنان و رسانه‌ها و از جمله روزنامه کیهان قرار دهد.
با توجه به موارد گفته شده، معلوم نیست مسوولین محترم روزنامه کیهان محدوده‌ی آزادی فعالیت‌های سیاسی احزاب در ایران و از جمله حزب پان ایرانیست را چگونه ترسیم فرموده‌اند که در نظر ایشان، موارد فوق مصداق تحدید آزادی و اعمال فشارهای امنیتی بر میهن پرستان نمی‌باشد؟!
به شهادت اسناد منتشر شده توسط نهادهای امنیتی و حکومتی، سابقه و اساس فعالیت‌ها و مبارزات حزب‌پان ایرانیست در طول 60 سال گذشته بر مبنای دفاع از تمامیت ارضی ایران، احقاق حقوق از دست رفته‌ی ملت ایران، دفاع از منافع و مصالح ملت ایران و مشی بیگانه ستیز و ضد استعماری آن استوار بوده است. آیا داشتن این آرمان‌ها آنچنان گناه نابخشودنی است که پان ایرانیست ها باید چنین عقوبتی را برای آن تحمل نمایند؟
مسوولین و نویسندگان محترم روزنامه کیهان که خود را مطلع و آگاه به رویدادهای سیاسی جهان می‌دانند باید به خوانندگان خود توضیح دهند که این گونه برخورد و اعمال فشار بر میهن پرستان یک کشور و این همه ظلم و ستم بر آنان در کدام ساختار سیاسی مترقی و حتی غیر مترقی جهان مسبوق به سابقه بوده و در صورت اجرای اعمال مشابه، چه نتایجی برای آن ساختار سیاسی به دنبال داشته است؟
این نویسندگان و مسوولین مدعی وقوف بر روابط بین الملل باید پاسخگو باشند که در شرایط حساس کنونی منطقه‌ای و بین المللی که مخاطرات عظیم موجودیت ملت ایران، تمامیت سرزمینی و منافع ملی ایران را مستقیماً نشانه گرفته، با چه استدلال و چه منطقی در برابر تلاش برای حذف این میهن پرستان سکوت کرده و یا به آن دامن می‌زنند؟
در حالی که وجه همت و مشخصه بارز پان ایرانیست‌ها و به ویژه پان ایرانیست‌های خوزستان در طول سالیان گذشته، تقابل جدی با بیگانه پرستان و تجزیه طلبان و وهابی‌ها در مناطق مرزی ایران بوده، آنانی که خود را مدعی خون شهیدان هشت سال دفاع مقدس می‌دانند، چگونه به خود اجازه می‌دهند در برابر تلاش برخی افراد و جریانات مشکوک در نهادهای حکومتی برای ظلم و اعمال محدودیت بر پان ایرانیست ها سکوت منجر به تایید اختیار نمایند؟
آیا متصف کردن پان ایرانیست‌ها به عناوین مرتد، ضد‌انقلاب، طاغوتی و غیره و به این بهانه تایید كردن ستم بر آنان، خلع سلاح کردن فرزندان رشید ملت ایران در مقابل جبهه‌ی دشمنان ایران و هم‌گامی با آنان نیست؟
روزنامه‌نگاران کیهان که بنا به ماهیت صنفی و رسالت مطبوعاتی خود باید حساس به رعایت آزادی‌های سیاسی و اجتماعی احزاب و فعالین آن‌ها باشند، باید به صورت شفاف توضیح دهند که در مقابل برخوردها و رفتارهای غیرقانونی، غیرحقوقی، غیر عرفی و حتی غیر اخلاقی برخی دستگاه‌های امنیتی، قضایی و انتظامی با میهن پرستان و به ویژه پان ایرانیست‌ها، به چه علت سکوت کرده‌اند؟
امیدوارم آن‌هایی که همواره به شناسایی و افشای کانون‌های توطئه علاقه و توجه نشان می‌دهند، جریانات و افراد نفوذی در این دستگاه‌ها که این گونه اقدامات را بر علیه میهن پرستان برنامه ریزی و اجرا می‌کنند، شناسایی و افشا نمایند تا جامعه ایران به مکانی امن برای میهن پرستان تبدیل گردد و امیدوارم آنچنان فضایی آزاد و امن برای بیان اندیشه‌ها و نظریات میهن پرستانه در رسانه‌های داخلی فراهم گردد که دیگر نیازی به مصاحبه با رسانه‌های خارجی نباشد.
پان ایرانیست ها آرزو دارند تمامی نشریات و رسانه‌های داخل کشور با در نظر گرفتن شرایط حساس کنونی و با توجه به وظیفه و مسوولیت خطیر خود نسبت به سرزمین و ملت بزرگ ایران، درک و شناسایی منافع ملی و مفاهیم وابسته به آن، توجه به تمامیت سرزمینی ایران و منافع ملی و دفاع از فرزندان نجیب و علاقه‌امند به این سرزمین را سرلوحه امور خود قرار دهند که البته روزنامه کیهان هم نباید مستثنی از این امر باشد؛ به امید فرا رسیدن آن روز.
پاینده ایران
منوچهر هرمزگانی
در همين باره:
تحریف یک مصاحبه توسط روزنامه کیهان
خبر ويژه كيهان: مصاحبه نصفه كاره با بي بي سي
دستگيري گسترده پان ايرانيست ها در خوزستان
گفتگوي حجت كلاشي مسوول سازمان جوانان حزب پان ايرانيست با بي بي سي
مسئولین محترم روزنامه کیهان !؟
گویا شما اصلا نمی دانید طرف مقابلتان کیست؟
روزنامه کیهان وظیفه ی اصلی و اساسی اش لجن مال کردن فعالین سیاسی است و حسین شریعتمداری سر فرمانده شکنجه گران اوین است قصد تعارف و شوخی هم با کسی ندارند!
فروتنی خوب است؛ تواضع خوب است؛ احترام متقابل و کوشش در جهت رفع سو تفاهم هم خوب است اما از همه ی اینها بهتر درک فضای سیاسی و جایگاه مطبوعات کشور است