لزوم تعامل اعراب با تهران؛ ایران هستهای فرصت است نه تهدید
اعراب همیشه ایران هستهای را تهدید برای خود دانستهاند. از زمانی که برنامه هستهای ایران کلید خورد و رسما جزء سوژههای روز اخبار جهان و موضوعات چالشی دنیا شد، اعراب پرونده هستهای ایران را تهدیدی علیه خود قلمداد کردهاند. یک روز بهانه مسائل زیست محیطی را مطرح کردند و در بوغ و کرنا کردند که نزدیکی ایران به کشورهای عربی باعث میشود تا در صورت بروز حادثهای در نیروگاه هستهای بوشهر (نخستین نیروگاه هستهای ایران) آلودگیهای محیطی ناشی از آن مستقیما متوجه کشورهایشان شود و روز دیگر که حرکت هستهای شدن ایران سرعت بیشتری به خود گرفت، ایران را تهدید امنیتی و سیاسی برای خود قلمداد کردند. اعراب حتی یک روز هم پیش خود تصور نکردند که با برنامه هستهای ایران کنار بیایند و به تعامل با آن بر آیند. چه آن روزی که میتوانستند از فشارهای غرب فاصله بگیرند و چه روزی که تحت فشار جامعه غربی مجبور شدند (یا خودخواسته و بدون اجبار) از در خصومت با ایران در آمدند.
روزنامه الحیات، چاپ لندن در یادداشتی به قلم جهاد الخازن، روزنامه نگار معروف لبنانی و جهان عرب به همین موضوع پرداخته و مینویسد: روزی که ایران مصمم به دستیابی به تکنولوژی هستهای شد کشورهای عربی همگی عزم خود را جزم کردند که خود نیز به فکر دستیابی به تکنولوژی هستهای بیفتند. نه به این دلیل که به این تکنولوژی احساس نیاز میکردند بلکه به این دلیل که احساس کردند از ایران عقب افتادهاند و برای همین لازم است که این تکنولوژی را خود نیز در اختیار داشته باشند. حتی برخی از کشورهای عربی پا را از این فراتر گذاشته و صحبت از لزوم دستیابی به سلاح هستهای زدند.
وی در ادامه یادداشت خود مینویسد: این روزها برخی خبرگزاریها و بنگاههای خبرپراکنی مدعی هستند که ایران با این میزان از غنی سازی که انجام میدهد میتواند به زودی به بمب هستهای دست یابد. به ویژه که گفته میشود به تازگی از چین هزاران سانتریفیوژ مغناطیسی خریداری کرده است و این سانتریفیوژها میتوانند به ایران کمک کنند تا درصد غلظت غنی سازی خود را باز هم افزایش دهد.
خازن سپس مینویسد: من همیشه مدافع خاورمیانه عاری از سلاح هستهای بودهام اما به شرطی که رژیم اشغالگر اسرائیل نیز بپذیرد که سلاحهای هستهای خود را کنار بگذارد. ما در حالی صحبت از تهدید سلاح هستهای و تکنولوژی هستهای برای خاورمیانه میزنیم که اسرائیل صدها کلاهک هستهای در اختیار دارد و هیچ کس نیست بپرسد که چرا باید این رژیم سلاح هستهای داشته باشد. دقیقا به همین دلیل است که میگوییم ایران نه تنها باید از تکنولوژی هستهای برخوردار باشد بلکه باید به کشورهای عربی دیگر یعنی مصر و عربستان نیز کمک کند تا در برابر اسرائیل به تکنولوژی هستهای دست یابند. این روزها خبر میرسد که مصر، عربستان و امارات متحده عربی به سمت دستیابی به تکنولوژی هستهای حرکت کردهاند و میخواهند به سرعت هستهای شوند اما سوال اینجا است، وقتی که به روشنی میبینیم اسرائیل دشمن مشترک ما و ایران است چرا در کنار ایران نمیایستیم و از این کشور نمیخواهیم که برای رسیدن به این هدف به ما کمک کند. در حالی که این حقیقت را نیز خوب میدانیم که اگر غرب و امریکا فشار میآورند که ایران به تکنولوژی هستهای دست پیدا نکند تنها برای این است که این تکنولوژی تنها در اختیار اسرائیل باشد و این رژیم به این وسیله هر وقت که نیاز پیدا کرد جامعه عربی و اسلامی را مورد تهدید قرار دهد؟
خازن در ادامه یادداشت خود به مذاکرات ۱+۵ با ایران اشاره میکند و پیش بینی میکند که این مذاکرات به رغم تبلیغاتی که از سوی غربیها بر سر آن میشود، موفقیت آمیز نباشد چرا که ارادهای از سوی مذاکره کنندگان غربی برای حل پرونده هستهای ایران مشاهده نمیشود.
وی سپس مینویسد: اسرائیل دشمن ما است نه ایران. در حالی که من از زبان اعراب میشنوم که میگویند ایران تهدیدی برای جامعه عربی است نه اسرائیل. این اظهار نظر خیانتی روشن به ملت، هویت و قومیت عربی و اسلامی است. آیا فراموش کردهایم که آویگدور لیبرمن، وزیر امور خارجه تندروی رژیم صهیونیستی یک بار گفت که اگر روزی مصر به تکنولوژی هستهای دست یابد ما باید سد مصر را بشکنیم و ملیونها مصری را در آب غرق کنیم؟!
جهاد الخازن در پایان یادداشت خود مینویسد: نباید فراموش کنیم که در هیچ حالتی ایران تهدیدی برای اعراب محسوب نمیشود و تکنولوژی هستهای آن بر خلاف تصور اشتباه اعراب نه تنها تهدیدی برای جامعه عربی نیست بلکه در صورت تعامل صحیح با ایران میتواند به قدرتی بالفعل برای رویارویی با اسرائیل و تهدیدهای آن تبدیل شود. فراموش نکنیم که ایران به پیشرفتهای هسته ایاش ادامه خواهد داد و به دستاوردهای مهمش در این زمینه خواهد رسید و این ما هستیم که اگر قدرت هستهای ایران را به رسمیت نشناسیم، ظرفیتی بزرگ را از دست خواهیم داد و در نهایت از تحولات منطقه و جامعه جهانی عقب خواهیم ماند.
منبع: دیپلماسی ایرانی