بیانیه تحلیلی فعالان دانشجویی و اجتماعی آذری در خصوص اقدامات خصمانه جمهوری باکو علیه ایران

جمعی از فعالان «آذربایجانی» طی بیانیه‌ای به اقدامات ضد ایرانی حکومت جمهوری باکو اعتراض کرده و از وزارت خارجه خواستند تا اقدامات تنبیهی و متقابلی را علیه این حکومت وضع نماید. به گزارش سایت خبری-تحلیلی آذری‌ها به نقل از خبرگزاری ایلنا در این بیانیه که امضای افرادی چون داریوش پیرنیاکان (رئیس خانه موسیقی)، ناصر همرنگ (روزنامه نگار و داستان نویس)، دکتر افشین جعفرزاده (محقق تاریخ معاصر و پزشک) و حسین نوین (استاد دانشگاه محقق اردبیلی) به چشم می‌خورد، با اشاره به کمک‌های مالی و لجستیکی دولت ایران به مردم جمهوری باکو و حکومت این کشور در طی دو دهه گذشته پیشنهاد شده است دولت ایران در خصوص ادامه روند کمک‌های مالی و نظامی تجدید نظر نماید.
متن این بیانیه بدین شرح است:

قریب به ۱۰۰ سال است که از «آذربایجان» نامیده شده منطقه «آران و خان نشین‌های شکی و شروان» می‌گذرد. در طول این سال‌ها جریان‌های ضد ایرانی قفقاز از هیچ تلاشی در جهت دشمنی با آذربایجان و مردم ایران فروگذاری نکرده‌اند.
در بیست سال گذشته تلاش دوایر و ادارات فرهنگی حکومت باکو در راستای مستحیل کردن فرهنگ آذربایجان در فرهنگ ترکیه و همچنین سرکوب علایق و انتخاب‌های این مردم و دشمن جلوه دادن کشور دوست و برادر (ایران) نزد افکار عمومی جمهوری باکو، همگی تلاش‌هایی مرموز و ناجوانمردانه در برابر «ما» بوده است.
این در حالی است که ایران و به ویژه مردم آذربایجان تا کنون از هیچ کوششی در راستای کمک و همیاری به کشوری که هم چون برادر کوچک‌تر پنداشته می‌شد، دریغ نکردند. کمک‌های مالی بلاعوض میلیاری، تحت پوشش قراردادن ده‌ها هزار نفر از مردم این کشور از سوی کمیته امداد و حمایت نظامی، مادی و معنوی از آنان در برابر ارمنستان تنها بخشی از اقدامات حمایتی ایران از جمهوری باکو بوده است.
در مقابل چنین رویکردی، ما شهروندان ایران و مردم آذری تاکنون هیچ اقدام مثبت و توام با حسن نیتی از سوی زمامداران رژیم باکو ملاحظه نکرده و هر روز شاهد اقدامی جدید از سوی این حکومت بر علیه خطوط قرمز و بایسته‌های ملی خود هستیم.
موشک‌ها و تسلیحات خریداری شده از اسرائیل توسط رژیم باکو اکنون تبریز و شهرهای عمده آذربایجان را نشانه گرفته‌اند و آماده شلیک به قلب ایران و آذربایجان می‌باشند. شبکه‌های تلویزیونی، کتاب‌های درسی، نشریات و روزنامه‌های وابسته به دولت و یا محافل خاص در راستای تحریف تاریخ، اهانت به ایران و تغییر هویت ایرانی مردم آذربایجان و تحریک آن‌ها به اغتشاش و جنگ قومی منتشر می‌شوند.
قریب به بیست سال است که رژیم باکو در کمال شگفتی در برابر حسن نیت و اقدامات برادرانه و بزرگوارانه ملت ایران از هیچ کوششی برای توهین، تحقیر و ماجراجویی فروگذاری نکرده است.
بر این اساس ما جمعی از فعالان، نویسندگان، دانشجویان و شهروندان آذری ضمن این بیانیه از وزارت امور خارجه و سفیر دولت ایران در «جمهوری باکو» خواستاریم که:

۱- تحرکات و اقدامات ضد ایرانی حکومت باکو و گروه‌های سیاسی وابسته به این دولت از سوی وزارت خارجه و سفارت ایران در باکو با دقت و شدت بیشتری تعقیب و در صورت نیاز، الزامات امنیت ملی به جای آورده شده و ذره‌ای از تامین منافع ملت ایران در برابر این دولت فروگذاری ننماید.
۲- به استناد خبرگزاری‌های داخلی و خارجی کمک‌های کمیته امداد به رژیم باکو حداقل سی و چهار میلیون دلار، افراد تحت پوشش این کمیته حداقل سی هزار نفر و کمک‌های بلاعوض سالیانه ایران به این کشور، ارقامی ثقیل و جدی گزارش شده است. از سوی دیگر تسهیلات عمرانی و رفاهی که از سوی ما برای آبادی و عمران جمهوری خودمختار نخجوان وضع شده قابل تامل بوده است این در حالی است که اقدامات خصمانه دولت مستقر در جمهوری باکو هیچ نسبتی با کمک‌های دولت ایران نداشته و ندارد.
۳- ما از دولت ایران می‌خواهیم که در راستای اقدامات پیش گیرانه و تلافی جویانه حکومت جمهوری باکو در حمایت از کنگره موسوم به آذربایجانی‌های جهان (داک) که متشکل از تعدادی کلاهبرداران سیاسی و ورشکستگان تجزیه طلب می‌باشد، ضعف‌های ژئوپلتیک، سیاسی، نظامی، منطقه‌ای، جمعیتی و امنیتی این حکومت را به عنوان گزینه‌های اقدامات پیشگیرانه و تنبیهی مد نظر قرار دهد و سیاست نادیده گرفتن و بی‌اهمیت پنداشتن اقدامات ایذایی این جمهوری را تغییر دهد.
ایران در طول بیست سال گذشته دالان نخجوان را جهت انتقال مواد و ارزاق مورد نیاز مردم نخجوان از طریق خاک ایران در اختیار جمهوری باکو قرار داده است و در مقابل خواستار هیچ گونه اخذ امتیاز از این جمهوری نشده است. اما جمهوری باکو به جای سپاس گذاری بر خلاف اخلاق و منش عمومی حتی از آزار و اذیب راننده‌ها و کامیون‌های ایرانی نیز غفلت نکرده و به بد‌ترین شکل با مسافران و شهروندان ایرانی عازم باکو که اکثریت آن‌ها آذری هستند رفتار نموده است.

۴- ما از دولت ایران می‌خواهیم طی یادداشتی رسمی بر استفاده نام تاریخی آذربایجان برای شمال رود ارس توسط دولت باکو اعتراض نموده و در راستای جبران این تحریف بزرگ، جهت آشنایی شهروندان در کتاب‌های درسی و دانشگاهی نسبت به این مسئله آگاهی رسانی نموده و در خصوص جنگ‌های ایران و روس و قرارداد‌های گلستان و ترکمن چای آگاهی‌های بیشتری در اختیار شهروندان قرار دهد. هم چنین از طریق برگزاری همایش‌های دانشگاهی، سمینار‌ها و نام گذاری میادین شهری از فراموشی یاد و خاطره ۱۷ شهر قفقاز جلوگیری نماید.
۵- ما معتقدیم که شناسایی دیپلماتیک کشوری موسوم به «جمهوری آذربایجان» در ابتدای دهه نود در حالی که نام یکی از استان‌های ایران را برای خود انتخاب کرده بود می‌بایست با تامل و درنگ بیشتر و بررسی‌های کار‌شناسانه انجام می‌یافت و حداکثر شناسایی رسمی و دیپلماتیک با کیفیت موجود به صورت «دوفاکتو» صورت می‌گرفت. بنابراین از وزارت خارجه دولت ایران مجدانه خواستاریم که مقرر نماید نام تاریخی آران و یا «جمهوری باکو» به صورت توامان در اسناد و نوشته‌های دیپلماتیک مورد استفاده قرار گیرد.
۶- توجه به سرنوشت مردمی که در کشور مسلمان نشین شمال ارس زندگی می‌کنند از جانب دولت ایران دارای اهمیت تاریخی، دینی و فرهنگی است. علاوه بر آذری‌ها اقلیت‌هایی چون تالشان در این سرزمین تحت ستم ملی دولت باکو قرار دارند. بذل توجه دولت ایران نسبت به فعالان سیاسی، روزنامه نگاران و نخبگان تالش بی‌شک سبب تقویت فرهنگ ایران در قفقاز خواهد بود.
۷-‌‌ همان گونه که همگان اطلاع دارند در همه کشورهای جهان قوانینی سخت و انعطاف ناپذیر علیه گروه‌ها و دسته‌های تجزیه طلب و بنیادگرایان قومی وضع شده است و هر گونه فعالیت و تحریک مردم برای جنگ و تنش قومی ممنوع می‌باشد. با کمال تاسف باید گفت که برخی از گروه‌ها و افراد تجزیه طلب درجامعه در سایه خلا قانونی و مدارای مسئولان به عنوان عقبه و دنباله گروه‌هایی چون داک با حمایت نهادهایی امنیتی جمهوری باکو به فعالیت مشغول هستند. از سوی دیگر «رایزنی فرهنگی» جمهوری باکو در تهران سال‌ها است که آزادانه سرگرم اقدامات مرموز و تجزیه طلبانه از جمله پخش پرچم، انتشار و پخش رایگان کتاب در دانشگاه‌ها و اظهارات تحریک آمیز در محافل دانشگاهی می‌باشد.
از آنجایی که بر اساس نص صریح قانون اساسی (اصل نهم و بیست و ششم) پاسداری از آزادی، تمامیت ارضی وحدت و استقلال ایران، وظیفه آحاد ملت است، ما آذربایجانی‌ها این حق را برای خود قائل خواهیم بود که در صورت مشاهده هر گونه حرکت قومیت محورانه و تحریک آمیز از سوی هر کس، الزامات این اصل را به جا آوریم.
۸- دولت ایران می‌باید حق اقدامات متقابل و تنبیهی علیه حکومت فعلی باکو را برای خود محفوظ دانسته و همه اقدامات از بررسی و محاسبه میزان کمک‌های مالی، تجدید نظر در موضع رسمی پیرامون مناقشه قره باغ، بررسی مجدد مسیرهای زمینی جمهوری باکو به نخجوان از خاک ایران و... را مد نظر قرار دهد و نسبت به تامین منافع ملی ایران در منطقه اهتمام بیشتری به خرج دهد.


امضاء کنندگان بیانیه:
داریوش پیرنیاکان- موسیقیدان و هیئت علمی دانشگاه تهران
بهمن پیر نیاکان- تبریز، پژوهشگر
حسین نوین- اردبیل، هیئت علمی دانشگاه محقق اردبیلی
افشین جعفرزاده- ارومیه، پزشک و عضو هیئت دانشگاه علوم پزشک تهران
لیلا حسینیان- مشکین شهر، هیئت علمی دانشگاه
محمد حسین داوری – می‌اندوآب، دبیر
جمشید هدایی- تبریز دبیر بازنشسته
بهمن فرهنگ- تبریز، دبیر تاریخ
ابراهیم آقازاد- ارومیه، دبیر
سعید دادگر- اردبیل، دبیر تاریخ
کیامهر فیروزی- خلخال، دبیر و پژوهشگر
اعتماد ناصری- تبریز، دبیر بازنشسته
کاظم آذری- تبریز، محقق و نویسنده
شهین‌پور حسین- تبریز، شاعر
رحیم نیکبخت- تهران، پژوهشگر تاریخ
محمدرضا ربانی، تبریز، روزنامه نگار
محمد طاهری خسروشاهی- تبریز، پژوهشگر
لطف الله خدایی- اردبیل، دکتری علوم سیاسی
عبادالله عباسی- تبریز، سرهنگ بازنشسته
ناصر همرنگ- اردبیل، نویسنده و روزنامه نگار
حسین شفاهی – می‌اندوآب، دانشجو
ناصر مطلبی- می‌اندوآب دامپزشک
امیر دیلمقانی- تبریز- دانشجوی علوم سیاسی
اشکان جم، تبریز- کار‌شناس حقوقی
امیر علیزاده- تبریز
علی نجفی- تبریز
احسان محمدی- تبریز
عادل زهتاب- تبریز
علی موسویان- تبریز
حامد فرشباف- تبریز
هادی علی پور- تبریز
میلاد اسکندری- تبریز
حجت مسلم زاده- تبریز
مرتضی اسدی- تبریز
حبیب باغی- تبریز
نادر ساعی- تبریز
سامان وطن شناسان- تهران، دانشجو
مهدی قسمتی- تبریز
سهند اینانلو- تبریز، دانشجوی دامپزشکی
بهزاد فرشباف- زنجان
فرید آیدنلو- ارومیه
داوود دشتبانی- پژوهشگر
علی خوش عمل- تبریز
وحید رنجبری- تبریز
محمد امیران- تبریز، بازاری
فرزاد حیدرزاده- تبریز، مهندس
مریم ناصری- اردبیل
مهدی اکبر زاده- اردبیل
رضا آذری- اردبیل
شهمیرزاد پهلوانی – تبریز، مهندس
امیر حسین جهانی- تبریز، دانشجوی علوم سیاسی
سعید ذرخورد، تبریز، کار‌شناس حقوقی
علی رضا بابایی- تهران
ارسلان مغانی- اردبیل، پژوهشگر
احسان خواجه ای- تبریز، دانشجوی ارشد جامعه‌شناسی
میلاد مطیع- تبریز، دانشجو
مرتضی افشار- می‌اندوآب، دانشجوی ارشد
وحید کبیری-
جعفر عباسی-
ایوب صادقی-
رضا دل جوان- تبریز
ناصر حسین پور-
مهران سلطانی-
وحید عمرانی-
مجید علی زاده-
رضا امیر فتحی- تبریز، بازنشسته
رضا سلیمانی- تهران، بازاری
محمد امیران- تبریز، بازاری
داوود محمدیان- تبریز، فعال اقتصادی و صنعتی
هادی شربیانی- تبریز، بازرگان
حجت الله کلاشی- اردبیل، کار‌شناس ارشد علوم سیاسی
محسن عالی زاده- اردبیل، دانشجوی مهندسی
سالار سیف الدینی- تهران، پژوهشگر
یوسف شکری- تبریز، گرافیست
کاوه امیری- تبریز، دانشجوی مدیریت صنایع
مهران پورجباری- تبریز، دانشجوی مدیریت صنایع
محمدفرید رضانیا- تبریز، حسابدار
اسماعیل مدرس- تبریز، بازنشسته
یوسف علیشاهی- تبریز، بازاری
مریم زارعی- تبریز، کتابدار
مهدی کاظمی- تبریز
متین مطیع- تبریز
مهدی رشیدی- ارومیه، فعال فرهنگی
فرزین ذریه- تبریز- دانشجو
بیژن اژدری- تبریز، مهندس
علی شهبازی- اردبیل، دانشجو