هشدار فرمانده ارتش به رژیم صهیونیستی در مراسم الحاق ناوشکن بایندر 

به گزارش ایسنا، امیر سرلشکر عطاءالله صالحی در حاشیه مراسم الحاق ناوشکن بایندر به ناوگان نداجا، در جمع خبرنگاران گفت که نوسازی و الحاق ناوشکن بایندر نقطه جدیدی از خودباوری است زیرا احیای این ناوشکن و تعمیر و نصب تجهیزات ناوشکن در منطقه بی نظیر است و ما متکی به خود هستیم.

صالحی در ادامه گفت: نوسازی این ناوشکن قدرت کارکنان نیروی دریایی ارتش را نشان داد و اکنون کارکنان نیروی دریایی می توانند در دریاهای بسیار طوفان زده این شناور را احیا کنند.

فرمانده کل ارتش با بیان اینکه "امروز نیروی دریایی در اقیانوس آرام و دریای مدیترانه حضور یافته است"، خاطرنشان کرد: ماموریت این ناوشکن، دریانوردی در دریاهای دوردست است.

وی در پاسخ به این پرسش که "ارتش چه میزان آمادگی در مقابله با تهدید های رژیم صهیونیستی دارد؟" گفت: رژیم صهیونیستی به پارس کردن عادت دارد. این رژیم پارس می کند و ما هم در دهانش می زنیم. اگر این رژیم بخواهد کاری کند، ما زودتر از او شروع می کنیم.

صالحی در برابر این پرسش که "نیروی دریایی ارتش از زمان شهادت شهید بایندر تاکنون چه تحولاتی داشته است؟" پاسخ داد: شهید بایندر در حوزه ساحلی از کشور دفاع کرد و شهید شد اما امروز روح شهید بایندر سوار بر این ناو به اقیانوس آرام می رود.

به گزارش ایسنا، فرمانده کل ارتش همچنین در مراسم الحاق ناوشکن بایندر گفت: احیای نام بزرگ شهید دریابان بایندر که القای تجسمی از زنده بودن یک شهید و این مثال از خداوند است که چگونه مردگان را زنده می کند.

تقابل قدرت در جمهوری اسلامی، خواست ملت و انتخابات

بردیا صالحی

برای ورود به بحث انتخابات ریاست جمهوری دورهٔ یازدهم باید در آغاز دو نکته را مد نظر داشت.

۱-احمدی‌نژاد و اتاق فکری که در این چند سال و به ویژه در دولت دهم با وی همراه بوده است را نمی‌توان بیرون از بازی در نظر گرفت. از دید نگارنده تا پایان دولت دهم و تا پس از برگزاری انتخابات احتمال بروز حرکتی غیر قابل پیش بینی از وی وجود دارد. رئیس جمهور بعد از چهار سال تقابل با دایرهٔ قدرت و عبور از رهبر نظام تا جائیکه خود را در حد یک اپوزوسیون مطرح کرد بی‌تردید در پی دست یافتن به اهدافی بوده است. حال آنکه او و تیمش با خوش خدمتی و در رکاب رهبر ماندن می‌توانستند ازدایرهٔ قدرت خارج نشده و همچنان وزنه‌ای تاثیرگذار در حاکمیت باقی بمانند.

۲-نخبگان سیاسی مستقل باید بر این امر اهتمام ورزند که بحث انتخابات را با نگاه به شرایط کشور از دو منظر درونمرز و همچنین مناسبات بین الملل، دست کم شش ماه پیش از برگزاری آغاز نمایند تا بتوانند با تجزیه و تحلیل مسائل و هم اندیشی، به دیدگاه و عملی نزدیک به هم رسیده و راهبری و مدیریتی علمی را عملی نمایند. بی‌تردید هم اندیشی در زمان انتخابات چندان نمی‌تواند ثمربخش باشد. البته بیانیهٔ انتخاباتی شماره یک حزب پان ایرانیست که از نخبگان کلیهٔ احزاب و اندیشه‌های مستقل دعوت به عمل آورده تا با هم اندیشی به یک دیدگاه و تصمیم مشترک برسند قابل ستایش می‌باشد. پرپیداست این حرکت باید بیشتر صورت پذیرد چراکه تاثیرگذاری بسیار بالایی می‌تواند بر شرایط کشور داشته باشد.

بر همگان روشن می‌باشد که به علت یک دست و فراگیر بودن رژیم‌های توتالیتر، انتخابات آزاد و سالم نمی‌تواند برگزار شود. حال آنکه در نظام جمهوری اسلامی از آغاز تا به امروز گونه ایی چند دستگی در میان صاحبان قدرت وجود داشته و رقابت برای کسب منافع حداکثری و بسط قدرت قدرت طلبان، از تبدیل دیکتاتوری جمهوری اسلامی به نظلمی توتالیتر جلوگیری کرده است. این عدم فراگیری و همچنین جنگ قدرتِ درون حاکمیت توانسته تا در برخی از انتخابات، نتایجی به دست دهد که خواست‌های ملت ایران نیز در آن‌ها لحاظ شود. در واقع ملت ایران با استفاده از تشتت و شکاف‌های پیش آمده در حاکمیت و دشمنی‌های پیدا و پنهان ناشی از آن، توانسته در تغییر گفتمان قدرتمداران و نخبگان حاکمیت تاثیر به سزایی داشته باشد. ملت آنان را وادار کرده است که برای پیشبرد اهداف خود مطالبات مدنی نیز آرام آرام در راس برنامه‌ها قرار گیرد و برای جلب حمایت و آرای مردم از اندیشهٔ بستهٔ خویش و از بالا نگاه کردن به مردم تا اندازهٔ زیادی عدول کرده و با خواسته‌های ملت خود را هماهنگ نمایند. این تغییر حتا اگر در آغاز به ظاهر بوده باشد اما با گذشت سال‌ها جای خود را در میان آرا و اندیشه‌های وابستگان به قدرت باز کرده و باعث شده است تا بیش از پیش در میان آنان تغییرات ایجاد گردد. این تغییر نگرش‌ها باعث شد تا در برگزاری برخی انتخابات آرای مردم به حساب امده و از تقلب جلوگیری به عمل آید. نمونهٔ بارز ان، انتخابات دوم خرداد سال ۷۶ بود که شوکی بزرگ را بر نظام وارد کرد و ملت شرایطی را پیش آورد که با انتخاب خود عملا در برابر خواست تمامیت خواهان قرار گرفت. باید دانست مجری و برگزار کننده انتخابات یعنی دولت هاشمی شرایط را به گونه‌ای پیش برد تا از مهندسی آرا و دست بردن در انتخاب ملت جلوگیری شود و کسی به عنوان رئیس جمهور برگزیده گردد که ادبیات و باورهای فکری کاملا متفاوتی نسبت به دیگران داشت و از خود نشان می‌داد. در واقع هاشمی با این عملکرد موازنهٔ قوا را به سود خویش دگرگون کرد و از این رهگذر ملت نیز توانست با استفاده از فرصت بدست آمده خواست خود را تحمیل نموده و تا اندازهٔ زیادی نسبت به دولت هاشمی، آزادی‌هایی به دست آورد. از این دوره بود که اختلاف و از هم گسیختگی و در ‌‌نهایت ریزش نخبگان حاکمیت شدت بیشتری به خود گرفت تا امروز شاهد آن باشیم که خود هاشمی از حذف شدگان دایرهٔ قدرت به شمار آید. دیگر استفاده‌ای که ملت از تقابل و رویارویی موجود در درون حاکمیت برد برگزاری انتخابات سال ۸۸ بوده است. اینبار بازی قدرت شرایط را نسبت به انتخابات سال ۷۶ معکوس کرد و دولت نهم با حمایت دایرهٔ قدرت و تیم سرکوبش به مهندسی آرا اقدام کرده و با تقلب، برای بار دوم محمود احمدی‌نژاد را از صندوق‌های رای بیرون آورد. از آنجا که خواست اکثریت ملت ایران ایستادن در برابر ارادهٔ تمامیت خواهان بود و از آنجا که انتخاب تمامیت خواهان اشکارا آقای احمدی‌نژاد می‌بود در نتیجه میرحسین موسوی نامزدی گردید که رای‌ها به نام او در صندوق‌ها ریخته شد. تقلب صورت گرفته در انتخابات و عدم پاسخ گویی به مطالبات ملت در ‌‌نهایت جنبش سبز را موجب گردید تا پایه‌های نظام جمهوری اسلامی را شدیدا لرزانده و سبب ساز ریزش بسیار فراوان نخبگان حاکمیت گردد تا گستردگی نظام از میان رفته و هستهٔ مرکزی قدرت بسیار کوچک‌تر شود. باید توجه داشت که اگر خواست مردم نسبت به اعادهٔ حق خویش و حضور آن‌ها در خیابان‌ها و مورد خطاب قرار دادن نامزد مورد نظرشان نبود شاید جنبشی مدنی بدین شکل روی نمی‌داد. به واقع این مطالبهٔ ملت از آقایان موسوی و کروبی بود که ان‌ها را وادار کرد پا پس نکشیده و بر مطالبات به حق ملت پای فشارند. در نظام‌های غیردموکراتیکی چون جمهوری اسلامی که به خواست ملت و اصلاح و رفرم تن نمی‌دهند و البته دارای چنددستگی و رقابت درزمینهٔ دستیابی هر چه بیشتر به قدرت و قبضهٔ آن هستند، وجود انتخابات فرصتی
می‌باشد که ملت با استفاده از شرایطی که پیش می‌‌اید مطالبات خویش را مطرح کرده و با هوشیاری برای بدست آوردن آن‌ها بیشترین پافشاری را به انجام می‌رساند. شرکت در انتخابات چنین رژیم‌هایی به قصد اصلاح در زیر چ‌تر نظام نه تنها دستاوردی نخواهد داشت بلکه مایهٔ دلسردی و فرسایش نیرو‌ها می‌شود اصولا اصلاحات تا رو در رو و سینه به سینه نباشد به بار نمی‌نشیند و تنها زمانی به نتیجه می‌رسد که نخبگانی مستقل و یا خارج شده از دایرهٔ قدرت آن را رهبری نمایند. در نظام‌های این چنینی هدف شرکت در انتخابات صرفا در تقابل با آن اراده‌ای است که خواست ملت را برنمی تابد و نه چیز دیگر. اگر رای ملت به حساب آورده شد که مردم به بخشی از خواسته‌های خود خواهند رسید و با پیگیری این روند تا رسیدن به تمامی خواسته‌های خود به پیش می‌رود و اگر وارون آن روی دهد جنبش‌های مدنی مسیر را برای رسیدن به مطالبات هموار خواهند کرد. البته که این امر زمان بر می‌باشد. باید دانست دستیابی به آزادی و مدنیت از طریق عصیان‌های خشونت زا و نگاه براندازی به هر قیمت تقریبا غیرممکن می‌باشد و اگر عصیانی اینچنینی، براندازی را موجب گشت معمولا نتیجه‌ای دلخواه را به دست نمی‌دهد. بنابراین وقتی نامزدهایی وجود دارند که در تقابل با دایرهٔ قدرت رفتار و حرکت می‌نمایند و نسبت به مطالبات ملت بی‌تفاوت نمی‌باشند، وظیفهٔ ملت آن می‌باشد که این شرایط را تبدیل به فرصت نموده و در انتخابات شرکت نماید.

اما برای بحث در زمینهٔ انتخابات پیش رو باید شرایط کلی نظام، کشور و همچنین نامزد‌ها را سنجید.

پوتین: برنامه هسته‌ای ایران اهداف صلح‌جویانه را دنبال می‌کند

به گفته ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه، جمهوری اسلامی با برنامهٔ اتمی خود تنها اهداف صلح‌جویانه را دنبال می‌کند. به اعتقاد وی ایران به تعهدات خود در ارتباط با قرارداد منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای پایبند است.

ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه، روز سه‌شنبه (۱۱ ژوئن / ۲۱ خرداد) ضمن اشاره به اهداف صلح‌جویانه برنامه هسته‌ای ایران ابراز اطمینان کرد که رهبری جمهوری به تعهدات بین‌المللی خود در ارتباط با قرارداد منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای پایبند خواهد بود.
به گزارش خبرگزاری رویترز، پوتین در گفت‌وگو با شبکه انگلیسی‌زبان روسی «راشا تودی» همچنین تصریح کرد: «ایران در منطقه‌ای دشوار و پردردسر قرار گرفته و وقتی از طرف جمهوری اسلامی می‌شنویم که اسرائیل می‌تواند نابود شود، این برای من غیرقابل قبول است. چنین تهدیدهایی کمکی نخواهند کرد.»

خبرگزاری روسی ریانووستی نیز روز چهارشنبه (۱۲ ژوئن / ۲۲ خرداد) با اشاره به گفت‌وگوی مزبور از قول رئیس‌جمهور روسیه نوشت که در رابطه با ایران مسایلی وجود دارد که هنوز حل نشده‌اند، اما با صبوری و خیرخواهی متقابل می‌توان این مسایل را رفع کرد.
پوتین در این گفت‌وگو بار دیگر بر موضع روسیه در قبال برنامه اتمی ایران تأکید ورزید و تصریح کرد که ایران همچون دیگر کشور‌ها از حق اجرای برنامه صلح‌آمیز هسته‌ای برخوردار است.

ایالات متحده آمریکا و برخی از دیگر کشورهای غربی معتقدند که ایران تحت پوشش برنامه هسته‌ای خود در تلاش دستیابی به تسلیحات هسته‌ای است. مقامات جمهوری اسلامی این اتهامات را رد کرده و مدعی هستند که برنامه هسته‌ای ایران صرفا اهدافی صلح‌جویانه را دنبال می‌کند.
آخرین دور مذاکرات میان جمهوری اسلامی و گروه ۵+۱ در ماه آوریل سال جاری میلادی (فروردین ماه ۱۳۹۲) در آلماتی، پایتخت قزاقستان برگزار شد. این گفت‌وگو‌ها بی‌نتیجه ماند و در جریان آن طرفین تعدادی از پیشنهادهای جدید را مطرح کرده و قرار گذاشتند در آینده نزدیک تاریخ رایزنی‌های بعدی را تعیین کنند.

در آستانه برگزاری انتخابات ریاست جمهوری در ایران انتقادهای گوناگونی از برخی نامزدهای این دوره در ارتباط با سیاست هسته‌ای ایران مطرح شده است.
علی‌اکبر صالحی وزیر خارجه جمهوری اسلامی روز شنبه (۸ ژوئن / ۱۸ خرداد) در واکنش به این انتقاد‌ها تصریح کرد که با تغییر دولت، سیاست‌ اتمی کشور تغییری نخواهد کرد. او اظهارات نامزد‌ها را صرفا «برداشت‌های شخصی» دانست.

ترکیه فضای جنگ داخلی به خود گرفت

پلیس ضدشورش ترکیه برای بیرون راندن معترضان از میدان تقسیم با گاز اشک‌آور و ماشین‌های آب‌پاش به آن‌ها حمله کرده است. با مقاومت گروه‌های معترض، درگیری‌های شدیدی میان آن‌ها و نیروهای دولتی پیش آمده است.
عملیات یگان‌های ضدشورش پلیس ترکیه برای بیرون راندن معترضان از «می‌دان تقسیم» استانبول، تا شامگاه سه‌شنبه (۱۱ ژوئن / ۲۱ خرداد) ادامه داشت. به گفته خبرنگاران خیابان‌های اطراف میدان در دود و آتش فرو رفته و صحنه‌هایی شبیه «جنگ داخلی» به وجود آمده است. یک ایستگاه تلویزیونی اوضاع میدان تقسیم را «جبهه جنگ» خوانده است.

نیروهای ضدشورش از نخستین ساعات بامداد سه‌شنبه با تجهیزات کامل و خشونتی بی‌سابقه از چندین معبر به میدان هجوم بردند تا جوانان مستقر در میدان را بیرون برانند، اما با مقاومتی غیرقابل انتظار روبرو شدند: صد‌ها جوان خشمگین که کلاه‌های ایمنی و ماسک گاز به سر داشتند، به مقابله با نیروهای پلیس در آمدند و در خیابان‌های اطراف با آن‌ها درگیر شدند.