وضعیت پرونده روزنامه نگاران بازداشتی و اظهارات وزیر ارشاد 

در طی هفته گذشته شانزده تن از روزنامه نگاران جراید مختلف در ایران بازداشت شدند. موج دستگیری روزنامه نگاران پس از فشار بر فعالان ملی در ماه گذشته آغاز دور دوم موج فشار از سوی نهادهای امنیتی برا فعالان سیاسی و اجتماعی بوده است.

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی ‌روزنامه‌نگاران بازداشت شده در روزهای اخیر را متهم کرد که با خارج از کشور ارتباط داشتند.

به گزارش خبرگزاری فارس، ‌ محمد حسینی گفت که این روزنامه‌نگاران به رسانه‌های خارج از ایران اطلاعات منتقل می‌کردند.

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی افزود که روزنامه‌نگاران بازداشت شده «گاهی از سوی خارج از ایران در راستای ایجاد اختلاف میان مسئولان و سیاه‌نمایی‌ها خط دهی می‌شدند و ندانسته یا دانسته نقش ستون پنجم دشمن را بازی می‌کردند و می‌خواستند یاس و ناامیدی را در کشور ترویج دهند.»

او همچنین گفت: ‌ «البته برخی از این افراد بازداشت نشده و تنها برای پاره‌ای توضیحات احضار شده‌اند.»

به نوشته سایت گزارشگران بدون مرز، بازداشت‌شدگان از سوی وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی ایران به بهانه «بررسی احتمال همکاری با رسانه‌های مستقر در خارج از کشور» بازداشت شده‌اند و همه آن‌ها در سلول‌های انفرادی بند ٢٠٩ زندان اوین به سر می‌برند.

کمک ۲۰۰ میلیون دلاری ایران به مردم سوریه

حسین امیرعبداللهیان٬ معاون عربی آفریقایی وزارت امور خارجه از کمک ۲۰۰ میلیون دلاری جمهوری اسلامی به سوریه خبر داد.

به گزارش روز چهارشنبه (۱۱ بهمن) خبرگزاری «پانا» ٬ آقای امیرعبداللهیان این مطلب را در حاشیه کنفرانسی با موضوع سوریه که در کویت برگزار شد٬ بیان کرده است.
وی گفته جمهوری اسلامی در حال حاضر مشغول بازسازی خسارت‌های وارده به نیروگاه‌های برق و بیمارستان‌های سوریه است.
این مقام وزارت خارجه اضافه کرده است: «دولت ایران به زودی کمک‌های لازم را به پناهندگان سوری مستقر در مرزهای اردن –سوریه ارسال خواهد کرد.»
۳۰ دی ماه نیز سایت رسمی بانک توسعه صادرات ایران از اختصاص خط اعتباری یک میلیارد دلاری به سوریه خبر داده بود.

تصویب لایحه پیوستن دادسرا‌ها و سازمان زندان‌ها به دولت

معاون وزیردادگستری از تصویب لایحه‌ای در هیئت وزیران خبر داد که در صورت تصویب مجلس دادسرا‌ها و سازمان زندان‌ها زیرمجموعه دولت قرار می‌گیرند.

بر اساس گزارش خبرگزاری مهر، عبدالعلی می‌رکوهی اعلام کرد: دولت لایحه‌ای را نوشته که به واسطه آن در صورت تصویب مجلس دادسرا‌ها و برخی از سازمانهای اجرایی قوه قضائیه زیر مجموعه دولت قرار می‌گیرند.

وی با بیان اینکه این لایحه به تصویب هیئت وزیران رسیده است افزود: بر اساس این لایحه سازمانهایی مانند سازمان ثبت اسناد و املاک کشور، سازمان زندان‌ها و روزنامه رسمی زیر مجموعه دولت قرار خواهند گرفت.

گفتارهایی در زمینه پان ترکیسم 

اگر بخواهیم پان ترکیسم را در یک جمله معرفی نماییم نقل قول زیر ازیکی از معروف‌ترین نظریه پردازان پان ترکیسم به نام ضیاء گوگ آلپ نمونه بسیارگویا و روشنی است:

«یکصد میلیون ترک زبان باید در زیر یک فرمانروایی با مرکزیت کشور ترکیه امپراطوری بزرگ تورانی را تشکیل دهند.» [۲]
منظور نظریه پردازان پان ترکیسم از ترک زبانان یا به قول آن‌ها ترکان، ساکنان کشورهای ترکیه، جمهوری آذربایجان، جمهوری‌های ترک زبان روسیه در قفقاز، آذربایجان ایران، ترک زبانان بالکان، ازبکستان ترکمنستان، قزاقستان، قرقیزستان و استانهای ترک زبان چین می‌باشد. نظریه پردازان پان ترکیسم، ساکنان این مناطق را حول زبان ترکی از یک‌نژاد معرفی می‌نمایندوایشان را ملت ترک یا درمفهوم وسیع‌تر ملت توران معرفی می‌کنند. با یک نگاه به ساکنان این مناطق به سادگی می‌توان دریافت که موضوع هم‌نژاد نبودن ایشان به قدری روشن است که شاید نیاز به هیچ بحث تاریخی و شواهد علمی نداشته باشد. در اینجا چون از واژه باستانی توران نام برده شد، باید به این نکته اشاره شود که در مورد معنی ومفهوم واژه توران یک سوء تفاهم تاریخی به وجود آمده است که جلو‌تر در مورد آن صحبت خواهد شد.
((باید دانست هرچند نظریه پردازان پان ترکیسم را ضیاء گوگ آلپ واحمد آقایف ویوسف آکچو معرفی می‌نمایند ولی براستی سه یهودی غیر ترک الهام بخش این سیاست بوده‌اند.
در سالهای ۱۸۳۲-۱۸۱۱ میلادی یک یهودی انگلیسی به نام «آرتور لملی دیوید» در سفری که به ترکیه داشت کتابی به نام «بررسی‌های مقدماتی» نوشت و در آن کوشید ترکان را نژادی جدا سر و بر‌تر از سایر ملل شرقی نشان دهد. همین کتاب درسال ۱۸۶۹ میلادی به صورت جزوه‌ای به زبان ترکی منتشر شد و تاثیر فراوانی بر رهبران نهضت ترکان جوان گذاشت.
نفر دوم «آرمنیوس وامبری» بود که فرزند یکی از روحانیون یهودی مجارستانی بود. او آثار فراوانی در مورد بایستگی دوباره سازی ملیت ترکی و زبان و ادبیات ترکی انتشار داد. همو بود که درسال ۱۸۶۸ میلادی در انگلستان کتابی منتشرکرد که ویژه ملتهای ترک بودو ادعای هم‌نژاد بودن مردم ترک زبان را مطرح کرد.
دیگر نویسنده یهودی، شخصی فرانسوی تبار به نام «دیوید لئون کوهن» بود که درسال ۱۸۹۹ میلادی کتابی منتشر کرد که درآن از برتری ترکان سخن گفت. او همچنین چندین داستان حماسی درباره گذشته ترکان به چاپ رساند. خواسته او جداسازی ترکان و جلوگیری از همبستگی ترکان با دیگر مسلمانان بویژه اعراب بود.)) [۳]